Δε με πείθουνε οι φίλοι σου και οι συνανάστροφές σου
Δε με πείθουν οι ιδέες και οι σχέσεις οι παλιές σου
Δε με πείθει πια το όχι και το εύκολο το ναι σου
Δε με πείθει η μιζέρια και οι μαύρες ενοχές σου
Δε με πείθουνε οι λέξεις που διαλέγεις να μιλήσεις
Δε με πείθει το σκοτάδι που διαλέγεις για να ζήσεις
Δε με πείθουν οι αποφάσεις για όλα αυτά που θες να σβήσεις
Δε με πείθουν οι βάσεις της ζωής που θες να χτίσεις
Δε με πείθεις,
Δε με πείθεις, δε με πείθεις, δε με πείθεις
Να μ’ αφήσεις
Να μ’ αφήσεις
Δε με πείθεις, δε με πείθεις
Δε με πείθεις
Δε με πείθεις, δε με πείθεις, δε με πείθεις
Να μ’ αφήσεις
Να μ’ αφήσεις
Δε σε θέλω κι υποφέρω
Δε με πείθεις
Δε με πείθει η αγριάδα και το ύφος το σκληρό σου
οι αυθαίρετες δηλώσεις για ό,τι θεωρείς δικό σου
ούτε η κούραση που πάντα χαρακώνει το μυαλό σου
και σου κλέβει βήμα βήμα τη ζωντάνια απ’ το χορό σου
|
De me pithune i fíli su ke i sinanástrofés su
De me pithun i idées ke i schésis i paliés su
De me pithi pia to óchi ke to efkolo to ne su
De me pithi i mizéria ke i mavres enochés su
De me pithune i léksis pu dialégis na milísis
De me pithi to skotádi pu dialégis gia na zísis
De me pithun i apofásis gia óla aftá pu thes na svísis
De me pithun i vásis tis zoís pu thes na chtísis
De me pithis,
De me pithis, de me pithis, de me pithis
Na m’ afísis
Na m’ afísis
De me pithis, de me pithis
De me pithis
De me pithis, de me pithis, de me pithis
Na m’ afísis
Na m’ afísis
De se thélo ki ipoféro
De me pithis
De me pithi i agriáda ke to ífos to skliró su
i aftheretes dilósis gia ó,ti theoris dikó su
ute i kurasi pu pánta charakóni to mialó su
ke su klévi víma víma ti zontánia ap’ to choró su
|