Είναι κανόνας τελικά ό,τι αγαπάς πραγματικά
να σε πληγώνει
Έτσι με πρόδωσες κι εσύ ήσουν κορμί χωρίς ψυχή
που δε ματώνει
Δε συμβιβάστηκες ποτέ
αχ δεύτερέ μου εαυτέ στα λάθη χάθηκες
Δε συμβιβάστηκες ποτέ
αχ έρωτά μου δυνατέ να φύγεις βιάστηκες
Του ουρανού μου τα κλειδιά στα ‘δωσα όλα ξαφνικά
και με μαλώνω
Έτσι σ’ αγάπησα κι εγώ χωρίς φραγμούς και δισταγμό
και το πληρώνω
Δε συμβιβάστηκες ποτέ
αχ δεύτερέ μου εαυτέ στα λάθη χάθηκες
Δε συμβιβάστηκες ποτέ
αχ έρωτά μου δυνατέ να φύγεις βιάστηκες
|
Ine kanónas teliká ó,ti agapás pragmatiká
na se pligóni
Έtsi me pródoses ki esí ísun kormí chorís psichí
pu de matóni
De simvivástikes poté
ach defteré mu eafté sta láthi cháthikes
De simvivástikes poté
ach érotá mu dinaté na fígis viástikes
Tu uranu mu ta klidiá sta ‘dosa óla ksafniká
ke me malóno
Έtsi s’ agápisa ki egó chorís fragmus ke distagmó
ke to pliróno
De simvivástikes poté
ach defteré mu eafté sta láthi cháthikes
De simvivástikes poté
ach érotá mu dinaté na fígis viástikes
|