Η δική μου η καρδιά χτυπάει και για τους δύο
η δική σου η καρδιά μοιάζει με λεωφορείο
κάνει στάσεις συχνές σε αγάπες μιας μέρας
και μ’ αφήνεις να ζω με τον πόνο της τρέλας
Δε συμβιβάζεσαι
στα λάθη χάνεσαι
μόνη δικάζεσαι
μ’ αυτά που κάνεις
Δε συμβιβάζεσαι
δε με αισθάνεσαι
κι όταν πληγώνεσαι
εμένα ψάχνεις
Η δική μου η ψυχή πονάει και για τους δύο
η δική σου η ψυχή ένα άστατο στοιχείο
κάνεις λάθη τρελά, προδοσίες μιας ώρας
και μ’ αφήνεις να ζω μες την τρέλα της μπόρας
|
I dikí mu i kardiá chtipái ke gia tus dío
i dikí su i kardiá miázi me leoforio
káni stásis sichnés se agápes mias méras
ke m’ afínis na zo me ton póno tis trélas
De simvivázese
sta láthi chánese
móni dikázese
m’ aftá pu kánis
De simvivázese
de me esthánese
ki ótan pligónese
eména psáchnis
I dikí mu i psichí ponái ke gia tus dío
i dikí su i psichí éna ástato stichio
kánis láthi trelá, prodosíes mias óras
ke m’ afínis na zo mes tin tréla tis bóras
|