|
Κι απόψε πάλι δε θα ’ρθεις
κι εγώ στη νύχτα θα σ’ αναζητάω.
Πόσο σ’ αγαπάω.
Κι απόψε πάλι δε θα ’ρθεις,
καημός και δάκρυ σμίξαν στην καρδιά μου
κι είσαι μακριά μου, κι είσαι μακριά μου.
Μια νύχτα ακόμα γεμάτη αναμνήσεις
σε περιμένω, μα δε θα γυρίσεις.
Κι απόψε πάλι δε θα ’ρθεις,
δεν θα ’ρθεις.
Κι απόψε πάλι δε θα ’ρθεις
και οι πληγές μου θα ξαναματώσουν
και θα με σκοτώσουν.
Κι απόψε πάλι δε θα ’ρθεις
και η ζωή μου πάλι θα τελειώσει.
Πως θα ξημερώσει, πως θα ξημερώσει;
Μια νύχτα ακόμα γεμάτη αναμνήσεις
σε περιμένω, μα δε θα γυρίσεις.
Κι απόψε πάλι δε θα ’ρθεις,
δεν θα ’ρθεις.
|
Ki apópse páli de tha ’rthis
ki egó sti níchta tha s’ anazitáo.
Póso s’ agapáo.
Ki apópse páli de tha ’rthis,
kaimós ke dákri smíksan stin kardiá mu
ki ise makriá mu, ki ise makriá mu.
Mia níchta akóma gemáti anamnísis
se periméno, ma de tha girísis.
Ki apópse páli de tha ’rthis,
den tha ’rthis.
Ki apópse páli de tha ’rthis
ke i pligés mu tha ksanamatósun
ke tha me skotósun.
Ki apópse páli de tha ’rthis
ke i zoí mu páli tha teliósi.
Pos tha ksimerósi, pos tha ksimerósi;
Mia níchta akóma gemáti anamnísis
se periméno, ma de tha girísis.
Ki apópse páli de tha ’rthis,
den tha ’rthis.
|
