Ξανάρθες ξημερώματα,
πριν σβήσουνε τ’ αστέρια
και πριν προλάβω να σε δω
με πήρανε αιχμάλωτο,
ξανά, τα δυο σου χέρια
Ξανάρθες ξημερώματα
και πάλι μεθυσμένη
λες και δεν έχει το πρωί
για την αγάπη σου στιγμή
και με το φως πεθαίνει
Δε ζητάω πολλά
όλα αυτά που μου λες στο σκοτάδι
να τα πεις μια φορά
με το φως το πρωί κι ένα χάδι…
Ξανάρθες ξημερώματα
κι όλο και με φιλούσες
κι όλη την ώρα έψαχνα
να δω μέσα στα μάτια σου,
μα εσύ δε με κοιτούσες
Ξανάρθες ξημερώματα
και πάλι μεθυσμένη
λες και δεν έχει το πρωί
για την αγάπη σου στιγμή
και με το φως πεθαίνει
Δε ζητάω πολλά
όλα αυτά που μου λες στο σκοτάδι
να τα πεις μια φορά
με το φως το πρωί κι ένα χάδι..
|
Ksanárthes ksimerómata,
prin svísune t’ astéria
ke prin prolávo na se do
me pírane echmáloto,
ksaná, ta dio su chéria
Ksanárthes ksimerómata
ke páli methisméni
les ke den échi to pri
gia tin agápi su stigmí
ke me to fos petheni
De zitáo pollá
óla aftá pu mu les sto skotádi
na ta pis mia forá
me to fos to pri ki éna chádi…
Ksanárthes ksimerómata
ki ólo ke me filuses
ki óli tin óra épsachna
na do mésa sta mátia su,
ma esí de me kituses
Ksanárthes ksimerómata
ke páli methisméni
les ke den échi to pri
gia tin agápi su stigmí
ke me to fos petheni
De zitáo pollá
óla aftá pu mu les sto skotádi
na ta pis mia forá
me to fos to pri ki éna chádi..
|