Έκανα τη νύχτα μέρα
σαν τρελός γυρίζω
απ’ την ώρα που ‘χεις φύγει
δε μ’ αναγνωρίζω
Προσωπικότητα δεν έχω
κλαίω και κάνω σαν παιδί
τον εαυτό μου καταστρέφω
αφού δε ζούμε πια μαζί
Βασανίζομαι και κλαίω
μ’ έχει πιάσει πανικός
Πίνω για να σε ξεχάσω
είμαι λιώμα συνεχώς
Βασανίζομαι και κλαίω
είσαι τραύμα στην καρδιά
Θέλω να γυρίσω πίσω
δεν μπορώ στη μοναξιά
Κλείστηκα στον εαυτό μου
τίποτα δε θέλω
στην οθόνη της καρδιάς μου
μόνο εσένα βλέπω
Πες μου λοιπόν δε με λυπάσαι
να με περνάς απ’ τη φωτιά
ή μήπως θέλεις να πιστέψω
πως είχες πέτρα για καρδιά
Βασανίζομαι και κλαίω
μ’ έχει πιάσει πανικός
Πίνω για να σε ξεχάσω
είμαι λιώμα συνεχώς
Βασανίζομαι και κλαίω
είσαι τραύμα στην καρδιά
Θέλω να γυρίσω πίσω
δεν μπορώ στη μοναξιά
|
Έkana ti níchta méra
san trelós girízo
ap’ tin óra pu ‘chis fígi
de m’ anagnorízo
Prosopikótita den écho
kleo ke káno san pedí
ton eaftó mu katastréfo
afu de zume pia mazí
Oasanízome ke kleo
m’ échi piási panikós
Píno gia na se ksecháso
ime lióma sinechós
Oasanízome ke kleo
ise trafma stin kardiá
Thélo na giríso píso
den boró sti monaksiá
Klistika ston eaftó mu
típota de thélo
stin othóni tis kardiás mu
móno eséna vlépo
Pes mu lipón de me lipáse
na me pernás ap’ ti fotiá
í mípos thélis na pistépso
pos iches pétra gia kardiá
Oasanízome ke kleo
m’ échi piási panikós
Píno gia na se ksecháso
ime lióma sinechós
Oasanízome ke kleo
ise trafma stin kardiá
Thélo na giríso píso
den boró sti monaksiá
|