Kι αν για τον έρωτά μου δεν μπορώ να πω
αν δε μιλώ για τα μαλλιά σου, για τα χείλη, για τα μάτια·
όμως το πρόσωπό σου που κρατώ μες στη ψυχή μου,
ο ήχος της φωνής σου που κρατάω μες στο μυαλό μου,
ημέρες του Σεπτέμβρη που ανατέλλουν στα όνειρά μου
τις λέξεις και τις φράσεις μου πλάθουν και χρωματίζουν
σ’ όποιο θέμα κι άν περνώ, όποια ιδέα κι αν λέγω
|
Ki an gia ton érotá mu den boró na po
an de miló gia ta malliá su, gia ta chili, gia ta mátia·
ómos to prósopó su pu krató mes sti psichí mu,
o íchos tis fonís su pu kratáo mes sto mialó mu,
iméres tu Septémvri pu anatéllun sta ónirá mu
tis léksis ke tis frásis mu pláthun ke chromatízun
s’ ópio théma ki án pernó, ópia idéa ki an légo
|