|
Λάθη πολλά έρχεσαι πάλι να μου βρεις
Όσα δεν έκανα ξανά να μου φορτώσεις
Πες ότι θες, πως ήταν λάθη της στιγμής
Και δεν περίμενα ποτέ να με προδώσεις
Δεν είμαι άγιος, μα ούτε και θνητός
Κι αν όσα έκανα δεν έχουν σημασία
Σταύρωσε πάλι έναν έρωτα στο φως
Και ψάξε μόνη, της αγάπης την ουσία
Λάθη πολλά κάτσε και μέτρησε για μας
Κι έπειτα πες μου πόσα χρώσταγα να ζήσω
Για ποιο απ’ όλα έχει αξία να πονάς
Και πόσα απ’ όλα μια πάντα να αφήσω
Δεν είμαι άγιος, μα ούτε και θνητός
Κι αν όσα έκανα δεν έχουν σημασία
Σταύρωσε πάλι έναν έρωτα στο φως
Και ψάξε μόνη, της αγάπης την ουσία
|
Láthi pollá érchese páli na mu vris
Όsa den ékana ksaná na mu fortósis
Pes óti thes, pos ítan láthi tis stigmís
Ke den perímena poté na me prodósis
Den ime ágios, ma ute ke thnitós
Ki an ósa ékana den échun simasía
Stavrose páli énan érota sto fos
Ke psákse móni, tis agápis tin usía
Láthi pollá kátse ke métrise gia mas
Ki épita pes mu pósa chróstaga na zíso
Gia pio ap’ óla échi aksía na ponás
Ke pósa ap’ óla mia pánta na afíso
Den ime ágios, ma ute ke thnitós
Ki an ósa ékana den échun simasía
Stavrose páli énan érota sto fos
Ke psákse móni, tis agápis tin usía
|
