Μην πεις πολλά για `μας και το μέλλον μας
και μην μετράς διαφορές
Μην πεις πικρό πως θα βγει το γέλιο μας
διώξε των φόβων τις υπερβολές
Κάθε συναίσθημα και τα μεγάλα θέλω μας
δεν είναι δράκοι ούτε απειλές
Ό,τι κι αν λες
εγώ δεν είμαι ήρωας
Δεν είμαι εγώ
που όλα τα αντέχω ή τα μπορώ
Κι αν δε με θες
εγώ δεν είμαι ήρωας
για να σου πω
χωρίς εσένα ότι θα ζω
Ζητάς το φως στα κρύα σκοτάδια σου
μα φως εκεί που ψάχνεις δε θα βρεις
Κανείς Θεός δεν μπαίνει στα βράδια σου
γι’ αυτό κι εσύ δεν ξέρεις πως να βγεις
Σ’ αυτό το χάος στην ψυχή σου, μεσ’ στα συρτάρια σου
πώς θα σωθώ μωρό μου να μου πεις
Εγώ τέτοιο ψέμα δεν μπορώ να σου το πω
πως δίχως εσένα θα μπορέσω πια να ζω
|
Min pis pollá gia `mas ke to méllon mas
ke min metrás diaforés
Min pis pikró pos tha vgi to gélio mas
diókse ton fóvon tis ipervolés
Káthe sinesthima ke ta megála thélo mas
den ine dráki ute apilés
Ό,ti ki an les
egó den ime íroas
Den ime egó
pu óla ta antécho í ta boró
Ki an de me thes
egó den ime íroas
gia na su po
chorís eséna óti tha zo
Zitás to fos sta kría skotádia su
ma fos eki pu psáchnis de tha vris
Kanis Theós den beni sta vrádia su
gi’ aftó ki esí den kséris pos na vgis
S’ aftó to cháos stin psichí su, mes’ sta sirtária su
pós tha sothó moró mu na mu pis
Egó tétio pséma den boró na su to po
pos díchos eséna tha boréso pia na zo
|