|
Αν είχες λόγους εδώ να γυρίσεις
σώμα και μάτια λουσμένα στο φως
δε θα ζητούσα ποτέ απαντήσεις
όλα θα ήταν αλλιώς
Τι νύχτα κι αυτή
σκοτάδι βαθύ
κύματα γύρω μου είναι
Το δρόμο περνάς
και με σταματάς
θέλεις να μάθεις πώς είμαι
Δεν είμαι καλά καθόλου καλά
όσο δεν παίρνει πονάω
Δεν είμαι καλά ως το πρωί
τέσσερις τοίχους κοιτάω
Δεν είμαι καλά καθόλου καλά
με αναμνήσεις πεθαίνω
στο σπίτι που ήξερες μένω
και σε περιμένω
Αν είχες λόγους να δούμε φεγγάρι
θα είχες έρθει εδώ προ πολλού
μα δε σηκώνεις τα ίδια τα βάρη
γι’αυτό και είσαι αλλού
|
An iches lógus edó na girísis
sóma ke mátia lusména sto fos
de tha zitusa poté apantísis
óla tha ítan alliós
Ti níchta ki aftí
skotádi vathí
kímata giro mu ine
To drómo pernás
ke me stamatás
thélis na máthis pós ime
Den ime kalá kathólu kalá
óso den perni ponáo
Den ime kalá os to pri
tésseris tichus kitáo
Den ime kalá kathólu kalá
me anamnísis petheno
sto spíti pu íkseres méno
ke se periméno
An iches lógus na dume fengári
tha iches érthi edó pro pollu
ma de sikónis ta ídia ta vári
gi’aftó ke ise allu
|
