Ντυθήκαμε όλοι δανεικά, κλείσαν τα στόματα Κι είχες κουζίνα, μπάνιο, χολ στα χαρακώματα Δεν είναι μόδα να συρθείς στα μεροκάματα κι ούτε να ζεις και να μιλάς παλιά σου πράγματα. Δεν πρέπει πια να νοσταλγείς με τα φεγγάρια σου Και αναμνήσεις να ζητάς μες τα συρτάρια σου
Δεν είναι μόδα πια τα γκρι, τα σκούρα χρώματα γιατί κανείς δεν συγχωρεί τέτοια συμπτώματα Φόρεσε κόκκινα βαθιά να κάνεις θαύματα να μη φανεί η μαχαιριά μήτε τα τραύματα. Κι ύστερα φόρεσε μαβιά να δεις που ίδρωσες αφού με αίμα και λεφτά όλους τους πλήρωσες
Θα είσαι μες την εποχή χωρίς ταυτότητα Άσε στους άλλους την πλαστή πραγματικότητα Κάψε παλιούς λογαριασμούς και τα τεφτέρια σου Τα αίματα στους αριθμούς κάψαν τα χέρια σου
Δεν είναι μόδα πια τα γκρι, τα σκούρα χρώματα γιατί κανείς δεν συγχωρεί τέτοια συμπτώματα Φόρεσε κόκκινα βαθιά να κάνεις θαύματα να μη φανεί η μαχαιριά μήτε τα τραύματα. Κι ύστερα φόρεσε μαβιά να δεις που ίδρωσες αφού με αίμα και λεφτά όλους τους πλήρωσες
|
Ntithíkame óli daniká, klisan ta stómata Ki iches kuzína, bánio, chol sta charakómata Den ine móda na sirthis sta merokámata ki ute na zis ke na milás paliá su prágmata. Den prépi pia na nostalgis me ta fengária su Ke anamnísis na zitás mes ta sirtária su
Den ine móda pia ta gkri, ta skura chrómata giatí kanis den sigchori tétia sibtómata Fórese kókkina vathiá na kánis thafmata na mi fani i macheriá míte ta trafmata. Ki ístera fórese maviá na dis pu ídroses afu me ema ke leftá ólus tus plíroses
Tha ise mes tin epochí chorís taftótita Άse stus állus tin plastí pragmatikótita Kápse palius logariasmus ke ta teftéria su Ta emata stus arithmus kápsan ta chéria su
Den ine móda pia ta gkri, ta skura chrómata giatí kanis den sigchori tétia sibtómata Fórese kókkina vathiá na kánis thafmata na mi fani i macheriá míte ta trafmata. Ki ístera fórese maviá na dis pu ídroses afu me ema ke leftá ólus tus plíroses
|