|
Πάψε πια
Να μου λες “να περνάμε καλά”
Τι σημαίνει “περνάμε καλά”
Να τα βλέπεις όλα επιδερμικά
Σε χαλάει
Που σου λέω πως δεν είμαι καλά
Σε ρωτάω, πως να `μαι καλά
Αφού νιώθω τόσο μόνη
Τόση μόνη. Τόσο μόνη
Όταν πονάω δεν είσαι εκεί
Σ’ όλα τα δύσκολα που ψάχνει
Κάπου η καρδιά να στηριχτεί
Εσύ αλλάζεις διαδρομή
Όταν πονάω δεν είσαι εκεί
Μόνο στα εύκολα κοντά μου
Να `σαι δε φτάνει. Δε φτάνει
Η ζωή
Δεν είναι εικόνα ούτε και καρτ ποστάλ
Να κρατάς όποιον χαμογελά
Κι όποιος όχι
Δεν υπήρξε πουθενά
Δεν ακούς
Την αλήθεια. Η αλήθεια πονά
Θέλεις να σου χαιδεύω τα αυτιά
Η ανοχή μου τελειώνει
Τελειώνει. Τελειώνει.
|
Pápse pia
Na mu les “na pernáme kalá”
Ti simeni “pernáme kalá”
Na ta vlépis óla epidermiká
Se chalái
Pu su léo pos den ime kalá
Se rotáo, pos na `me kalá
Afu niótho tóso móni
Tósi móni. Tóso móni
Όtan ponáo den ise eki
S’ óla ta dískola pu psáchni
Kápu i kardiá na stirichti
Esí allázis diadromí
Όtan ponáo den ise eki
Móno sta efkola kontá mu
Na `se de ftáni. De ftáni
I zoí
Den ine ikóna ute ke kart postál
Na kratás ópion chamogelá
Ki ópios óchi
Den ipírkse puthená
Den akus
Tin alíthia. I alíthia poná
Thélis na su chedevo ta aftiá
I anochí mu telióni
Telióni. Telióni.
|
