Ώρα τρεις νομίζω ακούω τις σταγόνες της βροχής
ή μήπως είναι το τραγούδι μιας ψυχής
νομίζω είσαι δίπλα μου κι ανησυχείς
θα με δεις…
Ώρα τρεις κι η νύχτα φεύγει με τον ήχο της σιωπής
εσένα βλέπω σε μια λάμψη αστραπής
νομίζω θα ’ρθεις πάλι κάτι να μου πεις
να μου πεις…
Δεν είσαι πια εδώ
μου λείπεις τόσο κι είναι τ’ όνειρο μισό
και θέλω να σε δω χωρίς εσένα τη ζωή μου τη μισώ
δεν είσαι πια εδώ
τι άλλο να σου πω
ο κόσμος όλος είσαι εσύ και σ’ αγαπώ
δεν είσαι πια εδώ…
Ώρα τρεις ο χρόνος μοιάζει να ’ναι τοίχος φυλακής
κλειδί ακούω κάποιας πόρτας μυστικής
νομίζω θα ’ρθεις όπου να’ναι να με βρεις
να με βρεις…
Δεν είσαι πια εδώ
μου λείπεις τόσο κι είναι τ’ όνειρο μισό
και θέλω να σε δω χωρίς εσένα τη ζωή μου τη μισώ
δεν είσαι πια εδώ
τι άλλο να σου πω
ο κόσμος όλος είσαι εσύ και σ’ αγαπώ
δεν είσαι πια εδώ…
|
Ώra tris nomízo akuo tis stagónes tis vrochís
í mípos ine to tragudi mias psichís
nomízo ise dípla mu ki anisichis
tha me dis…
Ώra tris ki i níchta fevgi me ton ícho tis siopís
eséna vlépo se mia lámpsi astrapís
nomízo tha ’rthis páli káti na mu pis
na mu pis…
Den ise pia edó
mu lipis tóso ki ine t’ óniro misó
ke thélo na se do chorís eséna ti zoí mu ti misó
den ise pia edó
ti állo na su po
o kósmos ólos ise esí ke s’ agapó
den ise pia edó…
Ώra tris o chrónos miázi na ’ne tichos filakís
klidí akuo kápias pórtas mistikís
nomízo tha ’rthis ópu na’ne na me vris
na me vris…
Den ise pia edó
mu lipis tóso ki ine t’ óniro misó
ke thélo na se do chorís eséna ti zoí mu ti misó
den ise pia edó
ti állo na su po
o kósmos ólos ise esí ke s’ agapó
den ise pia edó…
|