|
Δε μ’ ενδιαφέρει που γυρνάει
αν κάποιον άλλον αγαπάει
δε μ’ ενδιαφέρει αν με θυμάται
ή αν με ξέχασε, εκείνη έχασε
Δε μ’ ενδιαφέρει πως περνάει
αν κλαίει τώρα ή αν γελάει
εκείνη διάλεξε το δρόμο της
και μ’ άφησε, τώρα μετάνιωσε
Κι αν λέει πως μ’ αγαπάει ακόμη
έχει τελειώσει η ιστορία
και δε μου φτάνει μια συγγνώμη
για να μ’ αλλάξει την πορεία
Κι αν λέει πως νοιάζεται για μένα
όταν πονούσα που είχε πάει
δεν έχω μάθει να ξεχνάω
δεν έχει μάθει ν’ αγαπάει
Τώρα η φωτιά της δε με καίει
δεν ξέρω αν φταίω ή αν φταίει
ξέρω μονάχα απ’ τους δυο μας
ποιος δεν άντεξε, αυτή το διάλεξε
Δεν ξέρω αν είμαι δυνατός
ο πόνος ήταν αρκετός
για να πετάξω και τα πράγματα
που μ’ άφησε, τώρα μετάνιωσε
Κι αν λέει πως μ’ αγαπάει ακόμη
έχει τελειώσει η ιστορία
και δε μου φτάνει μια συγγνώμη
για να μ’ αλλάξει την πορεία
Κι αν λέει πως νοιάζεται για μένα
όταν πονούσα που είχε πάει
δεν έχω μάθει να ξεχνάω
δεν έχει μάθει ν’ αγαπάει
|
De m’ endiaféri pu girnái
an kápion állon agapái
de m’ endiaféri an me thimáte
í an me kséchase, ekini échase
De m’ endiaféri pos pernái
an klei tóra í an gelái
ekini diálekse to drómo tis
ke m’ áfise, tóra metániose
Ki an léi pos m’ agapái akómi
échi teliósi i istoría
ke de mu ftáni mia singnómi
gia na m’ alláksi tin poria
Ki an léi pos niázete gia ména
ótan ponusa pu iche pái
den écho máthi na ksechnáo
den échi máthi n’ agapái
Tóra i fotiá tis de me kei
den kséro an fteo í an ftei
kséro monácha ap’ tus dio mas
pios den ántekse, aftí to diálekse
Den kséro an ime dinatós
o pónos ítan arketós
gia na petákso ke ta prágmata
pu m’ áfise, tóra metániose
Ki an léi pos m’ agapái akómi
échi teliósi i istoría
ke de mu ftáni mia singnómi
gia na m’ alláksi tin poria
Ki an léi pos niázete gia ména
ótan ponusa pu iche pái
den écho máthi na ksechnáo
den échi máthi n’ agapái
|
