|
Πες μου πως έγινε αυτή η αγάπη να τελειώσει,
πες μου πως έγινε κι οι ώρες δεν περνούν,
οι αναμνήσεις μας και οι υποσχέσεις που `χες δώσει
σαν τα φαντάσματα κι απόψε τριγυρνούν,
πες μου πως έγινε το χτες αγκάθι και ματώνει,
πες μου που πήγαν οι στιγμές που ζήσαμε μαζί.
Δεν έχεις τίποτα να πεις, πρέπει να το παραδεχτείς,
όσα μου είπες σ’ αγαπώ ήτανε λόγια της στιγμής,
δεν έχεις τίποτα να πεις, αργά ή γρήγορα θα δεις
όσο σ’ αγάπησα εγώ δε σε αγάπησε κανείς.
Πες μου πως έγινε να φύγεις από τη ζωή μου,
πες μου πως έγινε κι οι νύχτες δεν περνούν,
όσα μου έταξες γίναν σημάδια στο κορμί μου,
σκόρπια τα λόγια στο μυαλό μου αντηχούν,
πες μου πως έγινε το χτες αγκάθι και ματώνει,
πες μου που πήγαν οι στιγμές που ζήσαμε μαζί.
Δεν έχεις τίποτα να πεις, πρέπει να το παραδεχτείς,
όσα μου είπες σ’ αγαπώ ήτανε λόγια της στιγμής,
δεν έχεις τίποτα να πεις, αργά ή γρήγορα θα δεις
όσο σ’ αγάπησα εγώ δε σε αγάπησε κανείς.
|
Pes mu pos égine aftí i agápi na teliósi,
pes mu pos égine ki i óres den pernun,
i anamnísis mas ke i iposchésis pu `ches dósi
san ta fantásmata ki apópse trigirnun,
pes mu pos égine to chtes agkáthi ke matóni,
pes mu pu pígan i stigmés pu zísame mazí.
Den échis típota na pis, prépi na to paradechtis,
ósa mu ipes s’ agapó ítane lógia tis stigmís,
den échis típota na pis, argá í grígora tha dis
óso s’ agápisa egó de se agápise kanis.
Pes mu pos égine na fígis apó ti zoí mu,
pes mu pos égine ki i níchtes den pernun,
ósa mu étakses ginan simádia sto kormí mu,
skórpia ta lógia sto mialó mu antichun,
pes mu pos égine to chtes agkáthi ke matóni,
pes mu pu pígan i stigmés pu zísame mazí.
Den échis típota na pis, prépi na to paradechtis,
ósa mu ipes s’ agapó ítane lógia tis stigmís,
den échis típota na pis, argá í grígora tha dis
óso s’ agápisa egó de se agápise kanis.
|
