Μη με κοιτάζεις αν φορώ
κουστούμια και γραβάτες,
είμαι, κορίτσι μου, κι εγώ
από φτωχό συνοικισμό
κι από γονείς εργάτες.
Απόκτησα πολλά λεφτά
απ’ τη σκληρή δουλειά μου
κι αν άλλαξαν τα ρούχα μου,
δεν άλλαξ’ η καρδιά μου.
Τι μας πειράζει στη ζωή
να γίνουμε ζευγάρι,
είμαι κι εγώ όπως κι εσύ,
της μαύρης φτώχειας το παιδί
και του λαού καμάρι.
Απόκτησα πολλά λεφτά
απ’ τη σκληρή δουλειά μου
κι αν άλλαξαν τα ρούχα μου,
δεν άλλαξ’ η καρδιά μου.
|
Mi me kitázis an foró
kustumia ke gravátes,
ime, korítsi mu, ki egó
apó ftochó sinikismó
ki apó gonis ergátes.
Apóktisa pollá leftá
ap’ ti sklirí duliá mu
ki an állaksan ta rucha mu,
den állaks’ i kardiá mu.
Ti mas pirázi sti zoí
na ginume zevgári,
ime ki egó ópos ki esí,
tis mavris ftóchias to pedí
ke tu lau kamári.
Apóktisa pollá leftá
ap’ ti sklirí duliá mu
ki an állaksan ta rucha mu,
den állaks’ i kardiá mu.
|