Δεν ξέρω τι είναι,
Ούτε πως φτάνει,
Ούτε τι χρώμα έχουν οι μέρες όταν έρχεται
Δεν είμαι ο μόνος
το είδανε κι άλλοι
Να μπαίνει μέσα στα νερά και να μη βρέχεται.
Μην το μαλώσεις,
Μην το ζορίσεις,
Σήκω απ’ το πιάνο, βγες μια βόλτα, αναστέναξε
Σαν περιστέρι
Είχε καθίσει
Απάνω σου όταν σε βαφτίζαν, αλλά πέταξε.
Το πλήθος βλέπει
Μόνο τον χρόνο
Που τα μωρά του βγαίνουν βόλτα με τον διάβολο
Με πιάνει ζάλη
Μα βλέπω μόνο
Να `ρχεσαι απλά και να μου ξαναφεύγεις αύριο.
Δεν ξέρω τι είσαι,
Ούτε ως που φτάνεις,
Ούτε τι χρώμα έχουν οι μέρες όταν έρχεσαι
Δεν είμαι ο μόνος
σε είδανε κι άλλοι
Να μπαίνεις μέσα στα νερά και να μη βρέχεσαι.
|
Den kséro ti ine,
Oíte pos ftáni,
Oíte ti chróma échun i méres ótan érchete
Den ime o mónos
to idane ki álli
Na beni mésa sta nerá ke na mi vréchete.
Min to malósis,
Min to zorísis,
Síko ap’ to piáno, vges mia vólta, anasténakse
San peristéri
Iche kathísi
Apáno su ótan se vaftízan, allá pétakse.
To plíthos vlépi
Móno ton chróno
Pu ta morá tu vgenun vólta me ton diávolo
Me piáni záli
Ma vlépo móno
Na `rchese aplá ke na mu ksanafevgis avrio.
Den kséro ti ise,
Oíte os pu ftánis,
Oíte ti chróma échun i méres ótan érchese
Den ime o mónos
se idane ki álli
Na benis mésa sta nerá ke na mi vréchese.
|