Έρχονται ώρες
που ο πόνος με πνίγει
που η σιωπή με τυλίγει
και πονάω
Έρχονται νύχτες
που ένα ψέμα δε φτάνει
το ποτό τι να κάνει
δε μεθάω
Τι να σου πω για να σε πείσω,
και να σε φέρω πάλι πίσω
Δεν μπορώ να το πιστέψω
να τ’ αντέξω, δεν μπορώ
Ότι είσαι μακριά μου
έρωτά μου, δεν μπορώ
Έρχονται ώρες
που δεν ξέρω τι κάνω
τρέχω κι όμως δε φτάνω
δε σ’ αγγίζω
Έρχονται νύχτες
που δεν ξέρω που παώ
λάθος πόρτες χτυπάω
και ραγίζω
Τι να σου πω για να σε πείσω,
και να σε φέρω πάλι πίσω
Δεν μπορώ να το πιστέψω
να τ’ αντέξω, δεν μπορώ
Ότι είσαι μακριά μου
έρωτά μου, δεν μπορω
|
Έrchonte óres
pu o pónos me pnígi
pu i siopí me tilígi
ke ponáo
Έrchonte níchtes
pu éna pséma de ftáni
to potó ti na káni
de metháo
Ti na su po gia na se piso,
ke na se féro páli píso
Den boró na to pistépso
na t’ antékso, den boró
Όti ise makriá mu
érotá mu, den boró
Έrchonte óres
pu den kséro ti káno
trécho ki ómos de ftáno
de s’ angizo
Έrchonte níchtes
pu den kséro pu paó
láthos pórtes chtipáo
ke ragizo
Ti na su po gia na se piso,
ke na se féro páli píso
Den boró na to pistépso
na t’ antékso, den boró
Όti ise makriá mu
érotá mu, den boro
|