|
Μείνε εκεί στης απάτητης ψυχής σου τη σιωπή
στην κλεισμένη σου και άχρωμη ζωή
σ’ότι διάλεξες να ζήσεις δηλαδή
μια συγγνώμη σου δεν είναι αρκετή
Μείνε εκεί σ’ ένα αλλιώτικο τοπίο μακρινό
σ’ ό, τι έχτισες και άφηνες μισό
μεσ’τον κόσμο το δικό σου δε χωρώ
σε συνήθισα να λείπεις από ’δω
Δεν μπορώ να σε αγγίξω να σε νιώσω να σε δω
κι έτσι απλά στο βλέμμα σου να αφεθώ
για μία δεύτερη φορά να πληγωθώ
Δεν μπορώ από τα δάκρυα σου να παρασυρθώ
μην απορείς εσύ με έφτασες εδώ
δε σβήνουν όλα τελικά με τον καιρό
Μείνε εκεί σ’ ό, τι νόμιζες πως θέλεις και μπορείς
του κορμιού σου τη σκιά ν’ ακολουθείς
μες στους τοίχους της δικής σου φυλακής
μες στο λάθος της δικής σου επιλογής
Δεν μπορώ να σε αγγίξω να σε νιώσω να σε δω
κι έτσι απλά στο βλέμμα σου να αφεθώ
για μία δεύτερη φορά να πληγωθώ
Δεν μπορώ από τα δάκρυα σου να παρασυρθώ
μην απορείς εσύ με έφτασες εδώ
δε σβήνουν όλα τελικά με τον καιρό
|
Mine eki stis apátitis psichís su ti siopí
stin klisméni su ke áchromi zoí
s’óti diálekses na zísis diladí
mia singnómi su den ine arketí
Mine eki s’ éna alliótiko topío makrinó
s’ ó, ti échtises ke áfines misó
mes’ton kósmo to dikó su de choró
se siníthisa na lipis apó ’do
Den boró na se angikso na se nióso na se do
ki étsi aplá sto vlémma su na afethó
gia mía defteri forá na pligothó
Den boró apó ta dákria su na parasirthó
min aporis esí me éftases edó
de svínun óla teliká me ton keró
Mine eki s’ ó, ti nómizes pos thélis ke boris
tu kormiu su ti skiá n’ akoluthis
mes stus tichus tis dikís su filakís
mes sto láthos tis dikís su epilogís
Den boró na se angikso na se nióso na se do
ki étsi aplá sto vlémma su na afethó
gia mía defteri forá na pligothó
Den boró apó ta dákria su na parasirthó
min aporis esí me éftases edó
de svínun óla teliká me ton keró
|
