|
Φίλοι και γνωστοί όταν μου μιλάνε
αν σε ξέχασα συνέχεια με ρωτάνε
που θα πάει αυτό, πόσο θα πονέσω
άλλη μια βραδιά μακριά σου δε θ’ αντέξω
Όλοι μου λένε ότι πρέπει να σκεφτώ
τον εαυτό μου όμως δε μπορώ
Μα ο πόνος της καρδιάς δε γιατρεύεται
έχω μέρες να σε δω δεν παλεύεται
Το μυαλό μου πια σου λέω δεν ορίζω
δεν παλεύεται και δε μ’ αναγνωρίζω
Σε μέρη που αγαπάς βρίσκομαι τα βράδια
μήπως και σε δω που είναι η ζωή μου άδεια
Ας με κατηγορούν όσοι με συναντάνε
στη θέση μου αν θα ‘ρθουν θα μάθουν ν’ αγαπάνε
Όλοι μου λένε ότι πρέπει να σκεφτώ
τον εαυτό μου όμως δε μπορώ
Μα ο πόνος της καρδιάς δε γιατρεύεται
έχω μέρες να σε δω δεν παλεύεται
Το μυαλό μου πια σου λέω δεν ορίζω
δεν παλεύεται και δε μ’ αναγνωρίζω
|
Fíli ke gnosti ótan mu miláne
an se kséchasa sinéchia me rotáne
pu tha pái aftó, póso tha ponéso
álli mia vradiá makriá su de th’ antékso
Όli mu léne óti prépi na skeftó
ton eaftó mu ómos de boró
Ma o pónos tis kardiás de giatrevete
écho méres na se do den palevete
To mialó mu pia su léo den orízo
den palevete ke de m’ anagnorízo
Se méri pu agapás vrískome ta vrádia
mípos ke se do pu ine i zoí mu ádia
As me katigorun ósi me sinantáne
sti thési mu an tha ‘rthun tha máthun n’ agapáne
Όli mu léne óti prépi na skeftó
ton eaftó mu ómos de boró
Ma o pónos tis kardiás de giatrevete
écho méres na se do den palevete
To mialó mu pia su léo den orízo
den palevete ke de m’ anagnorízo
|
