|
Δεν ξέρω αν ποτέ θα ξαναρθείς
δεν ξέρω αν ποτέ ξαναγυρίσεις
τις κρύες νύχτες αν με νοσταλγείς
και θες στην αγκαλιά μου να ξυπνήσεις
Μα δεν πειράζει δε με πειράζει
Μου φτάνει που σε γνώρισα και έζησα μαζί σου
που μέσα από τα μάτια σου μου χάρισες το φως
που μ’ έμαθες να αισθάνομαι να λιώνω στο φιλί σου
να λέω κάθε μέρα στο Θεό ευχαριστώ
Μα δεν πειράζει δε με πειράζει
να είσαι εσύ καλά αυτό με νοιάζει
Δεν ξερώ ποτε αν με ξαναδείς
αν κάποτε θα μου τηλεφωνήσεις
σε μέρη που συχνάζω αν βρεθείς
και αν για μένα πάλι ανησυχήσεις
Μα δεν πειράζει δε με πειράζει
Μου φτάνει που σε γνώρισα και έζησα μαζί σου
που μέσα από τα μάτια σου μου χάρισες το φως
που μ’ έμαθες να αισθάνομαι να λιώνω στο φιλί σου
να λέω κάθε μέρα στο Θεό ευχαριστώ
Μα δεν πειράζει δε με πειράζει
να είσαι εσύ καλά αυτό με νοιάζει
|
Den kséro an poté tha ksanarthis
den kséro an poté ksanagirísis
tis kríes níchtes an me nostalgis
ke thes stin agkaliá mu na ksipnísis
Ma den pirázi de me pirázi
Mu ftáni pu se gnórisa ke ézisa mazí su
pu mésa apó ta mátia su mu chárises to fos
pu m’ émathes na esthánome na lióno sto filí su
na léo káthe méra sto Theó efcharistó
Ma den pirázi de me pirázi
na ise esí kalá aftó me niázi
Den kseró pote an me ksanadis
an kápote tha mu tilefonísis
se méri pu sichnázo an vrethis
ke an gia ména páli anisichísis
Ma den pirázi de me pirázi
Mu ftáni pu se gnórisa ke ézisa mazí su
pu mésa apó ta mátia su mu chárises to fos
pu m’ émathes na esthánome na lióno sto filí su
na léo káthe méra sto Theó efcharistó
Ma den pirázi de me pirázi
na ise esí kalá aftó me niázi
|
