|
Μια παλιά φωτογραφία που την ξέχασες
το ρολόι που ’χες πάρει στη γιορτή μου
το μπουφάν σου όλο έλεγες πως έχασες
κι ο καφές σου που δεν πίνεις πια μαζί μου
στο μυαλό μου σε ξαναφέρανε
πόσο μου `λειψες θαρρείς και ξέρανε.
Δεν τελειώνει μια ζωή μ’ ένα αντίο σαν ψέμα
κι αν δεν είμαστε μαζί θα κρατάω για μένα
νύχτες που χανόμουνα στων ματιών σου το χρώμα
Θεέ μου πόσο σ’ αγαπώ, δε σε ξέχασα ακόμα.
Κάποιοι φίλοι που για σένα με ρωτήσανε
το τραγούδι μας που μόνος τραγουδούσα
τ’ άρωμά σου, τα σεντόνια, που κρατήσανε
και τα λάθη που μονάχος μου μετρούσα,
στο μυαλό μου σε ξαναφέρανε
πόσο μου `λειψες θαρρείς και ξέρανε.
Δεν τελειώνει μια ζωή μ’ ένα αντίο σαν ψέμα
κι αν δεν είμαστε μαζί θα κρατάω για μένα
νύχτες που χανόμουνα στων ματιών σου το χρώμα
Θεέ μου πόσο σ’ αγαπώ, δε σε ξέχασα ακόμα.
Νύχτες που χανόμουνα στων ματιών σου το χρώμα
Θεέ μου πόσο σ’ αγαπώ, δε σε ξέχασα ακόμα.
|
Mia paliá fotografía pu tin kséchases
to rolói pu ’ches pári sti giortí mu
to bufán su ólo éleges pos échases
ki o kafés su pu den pínis pia mazí mu
sto mialó mu se ksanaférane
póso mu `lipses tharris ke ksérane.
Den telióni mia zoí m’ éna antío san pséma
ki an den imaste mazí tha kratáo gia ména
níchtes pu chanómuna ston matión su to chróma
Theé mu póso s’ agapó, de se kséchasa akóma.
Kápii fíli pu gia séna me rotísane
to tragudi mas pu mónos tragudusa
t’ áromá su, ta sentónia, pu kratísane
ke ta láthi pu monáchos mu metrusa,
sto mialó mu se ksanaférane
póso mu `lipses tharris ke ksérane.
Den telióni mia zoí m’ éna antío san pséma
ki an den imaste mazí tha kratáo gia ména
níchtes pu chanómuna ston matión su to chróma
Theé mu póso s’ agapó, de se kséchasa akóma.
Níchtes pu chanómuna ston matión su to chróma
Theé mu póso s’ agapó, de se kséchasa akóma.
|
