Αν ήσουνα γνωστός
θα `ξερα πως να σου φερθώ
να μην παρασυρθώ
ούτε και να σ’ ερωτευτώ.
Αν ήσουν άγνωστος
θα ‘ταν και λίγο φυσικό
να αιφνιδιαστώ
και δίχως φόβο ν’ αφεθώ.
Είσαι της φίλης μου
κι έγινε τόσο ξαφνική
γλυκιά και φονική
μια σύγκρουση μετωπική.
Δε θέλω να σωθώ
θέλω να σβήσω, να χαθώ
αχ πνίξε με βαθιά
στα λόγια σου και στα φιλιά.
|
An ísuna gnostós
tha `ksera pos na su ferthó
na min parasirthó
ute ke na s’ eroteftó.
An ísun ágnostos
tha ‘tan ke lígo fisikó
na efnidiastó
ke díchos fóvo n’ afethó.
Ise tis fílis mu
ki égine tóso ksafnikí
glikiá ke fonikí
mia sígkrusi metopikí.
De thélo na sothó
thélo na svíso, na chathó
ach pníkse me vathiá
sta lógia su ke sta filiá.
|