Μεγάλωσα, δεν ξέχασα κουβέντες και τραγούδια
μακάρι να γεννιόμουνα κι εγώ σαν τα λουλούδια
δίχως πρέπει και δίχως λογική
σαν ήλιος ν’ ανθίζω κάθε πρωί
Αν ήσουν εδώ, αλλιώς θα `ταν όλα
αν ήσουν εδώ, ίσως να ‘μουνα πιο δυνατός
αν ήσουν εδώ, θα σταμάταγε ο χρόνος
μα δεν υπάρχεις, δεν υπάρχεις, δεν υπάρχεις πουθενά
Στιγμές που προσπεράσανε, στιγμές που μας κράτησαν
στιγμές θολές που χάσανε το χρώμα και ξέφτισαν
σαν καλοκαίρια πέρασαν και σαν γιορτή
Αν ήσουν εδώ, αλλιώς θα ‘ταν όλα
αν ήσουν εδώ, ίσως να ‘μουνα πιο δυνατός
αν ήσουν εδώ, θα σταμάταγε ο χρόνος
μα δεν υπάρχεις, δεν υπάρχεις, δεν υπάρχεις πουθενά
Τα δυο μου μάτια λύγισαν
απ’ τα γλυκά ξενύχτια…
|
Megálosa, den kséchasa kuvéntes ke tragudia
makári na genniómuna ki egó san ta luludia
díchos prépi ke díchos logikí
san ílios n’ anthízo káthe pri
An ísun edó, alliós tha `tan óla
an ísun edó, ísos na ‘muna pio dinatós
an ísun edó, tha stamátage o chrónos
ma den ipárchis, den ipárchis, den ipárchis puthená
Stigmés pu prosperásane, stigmés pu mas krátisan
stigmés tholés pu chásane to chróma ke kséftisan
san kalokeria pérasan ke san giortí
An ísun edó, alliós tha ‘tan óla
an ísun edó, ísos na ‘muna pio dinatós
an ísun edó, tha stamátage o chrónos
ma den ipárchis, den ipárchis, den ipárchis puthená
Ta dio mu mátia lígisan
ap’ ta gliká kseníchtia…
|