|
Έρημο το σώμα του μυαλού η ζάλη,
φτιάχνει πάλι εικόνες μες τη νύχτα από καπνό.
Όσο κι αν φοβάμαι δύναμη μεγάλη
κρύβω στην ψυχή μου και μπορώ,
πάνω στο βοριά σου να σταθώ.
Δεν υπολόγισες καλά, πολύ σ’ αγάπησα αλλά
δε θα ξοδέψω τη ζωή μου σε αναμνήσεις.
Δεν υπολόγισες καλά, τη θιγμένη μου καρδιά
ποτέ στον δρόμο μου να μην ξαναπατήσεις.
Είχες πάντα ένα λόγο να αιμορραγώ,
τώρα λάθη στο σκοτάδι εξομολογώ.
Είχες πάντα για σημαία τον εγωισμό,
νόμιζες πως δεν υπάρχω, όμως κοίτα ζω.
Άλλο δεν ελπίζω ούτε επιμένω,
να με τραυματίζουν της ψυχής σου τα πυρά,
δέχθηκα του χρόνου τη φθορά.
Δεν υπολόγισες καλά, πολύ σ’ αγάπησα αλλά
δε θα ξοδέψω τη ζωή μου σε αναμνήσεις.
Δεν υπολόγισες καλά, τη θιγμένη μου καρδιά
ποτέ στον δρόμο μου να μην ξαναπατήσεις.
Είχες πάντα ένα λόγο να αιμορραγώ,
τώρα λάθη στο σκοτάδι εξομολογώ.
Είχες πάντα για σημαία τον εγωισμό,
νόμιζες πως δεν υπάρχω, όμως κοίτα ζω.
|
Έrimo to sóma tu mialu i záli,
ftiáchni páli ikónes mes ti níchta apó kapnó.
Όso ki an fováme dínami megáli
krívo stin psichí mu ke boró,
páno sto voriá su na stathó.
Den ipológises kalá, polí s’ agápisa allá
de tha ksodépso ti zoí mu se anamnísis.
Den ipológises kalá, ti thigméni mu kardiá
poté ston drómo mu na min ksanapatísis.
Iches pánta éna lógo na emorragó,
tóra láthi sto skotádi eksomologó.
Iches pánta gia simea ton egismó,
nómizes pos den ipárcho, ómos kita zo.
Άllo den elpízo ute epiméno,
na me trafmatízun tis psichís su ta pirá,
déchthika tu chrónu ti fthorá.
Den ipológises kalá, polí s’ agápisa allá
de tha ksodépso ti zoí mu se anamnísis.
Den ipológises kalá, ti thigméni mu kardiá
poté ston drómo mu na min ksanapatísis.
Iches pánta éna lógo na emorragó,
tóra láthi sto skotádi eksomologó.
Iches pánta gia simea ton egismó,
nómizes pos den ipárcho, ómos kita zo.
|
