|
Όταν ένα δάκρυ αργοκυλάει
πάει να πει πως κάποιος αγαπάει
Κοίταξε τα μάτια μου που κλαίνε
λέν’ όσα τα χείλη μου δε λένε
Γι’ αυτό…
Δεν ντρέπομαι που κλαίω
αγάπα με σου λέω, κι εγώ θα σ’ αγαπώ
Στο πλάι σου νομίζω, κι εγώ πως κάτι αξίζω
στο κόσμο το πικρό, πως κάτι είμαι κι εγώ
εγώ που σ’ αγαπώ
Όταν μια φωνή είναι σβησμένη
πάει να πει μι’ αγάπη πως πεθαίνει
Κοίταξε το χέρι μου απλώνω
και φωνάζω μη μ’ αφήνεις μόνο
|
Όtan éna dákri argokilái
pái na pi pos kápios agapái
Kitakse ta mátia mu pu klene
lén’ ósa ta chili mu de léne
Gi’ aftó…
Den ntrépome pu kleo
agápa me su léo, ki egó tha s’ agapó
Sto plái su nomízo, ki egó pos káti aksízo
sto kósmo to pikró, pos káti ime ki egó
egó pu s’ agapó
Όtan mia foní ine svisméni
pái na pi mi’ agápi pos petheni
Kitakse to chéri mu aplóno
ke fonázo mi m’ afínis móno
|
