Τώρα που έφταιξα εσύ μιλάς,
έλα σαν κύμα να με χτυπάς,
και αν σε πλήγωσα συγχώρεσε με,
και δίχως οίκτο τιμώρησε με.
Δίκασέ με να χαθώ στην αγκαλιά σου,
δίκασέ με να καώ απ’ τα φιλιά σου,
δίκασέ με να πονάω εγώ για σένα,
αλλά μη ζητάς να φύγεις από μένα.
Τώρα που έφταιξα εσύ μιλάς,
κάνε ότι θέλεις και μη ρωτάς,
αφού σε πλήγωσα να το θυμάσαι,
τιμώρησε με και μη λυπάσαι.
Δίκασέ με να χαθώ στην αγκαλιά σου,
δίκασέ με να καώ απ’ τα φιλιά σου,
δίκασέ με να πονάω εγώ για σένα,
αλλά μη ζητάς να φύγεις από μένα.
|
Tóra pu éfteksa esí milás,
éla san kíma na me chtipás,
ke an se plígosa sigchórese me,
ke díchos ikto timórise me.
Díkasé me na chathó stin agkaliá su,
díkasé me na kaó ap’ ta filiá su,
díkasé me na ponáo egó gia séna,
allá mi zitás na fígis apó ména.
Tóra pu éfteksa esí milás,
káne óti thélis ke mi rotás,
afu se plígosa na to thimáse,
timórise me ke mi lipáse.
Díkasé me na chathó stin agkaliá su,
díkasé me na kaó ap’ ta filiá su,
díkasé me na ponáo egó gia séna,
allá mi zitás na fígis apó ména.
|