|
Εδώ δεν είναι Άμστερνταμ,
δεν είναι Βερολίνο,
εδώ τα ήθη άλλαξαν
το παρελθόν το σβήνω.
Μέσα τα κεφάλια
τέρμα αυτά τα χάλια.
Μη λες πως είπαν ψέματα,
μη λες πως είσαι θύμα,
δούλευε, δούλε, δούλευε,
το κρίμα σου, το χρήμα.
Μέσα τα κεφάλια,
τέρμα αυτά τα χάλια,
μην ψάχνεις να βρεις το Θεό.
Μην ψάχνεις για ευθύνες
και μη κοιτάς, προχώρα μπρος
θα βάλω τις σειρήνες.
Μέσα τα κεφάλια,
τέρμα αυτά τα χάλια.
Θα `ρθουνε όμορφες στιγμές,
θα `ρθουνε συγκινήσεις,
αν θέλεις να είσαι μάχιμος,
σκυφτός να περπατήσεις.
|
Edó den ine Άmsterntam,
den ine Oerolíno,
edó ta íthi állaksan
to parelthón to svíno.
Mésa ta kefália
térma aftá ta chália.
Mi les pos ipan psémata,
mi les pos ise thíma,
duleve, dule, duleve,
to kríma su, to chríma.
Mésa ta kefália,
térma aftá ta chália,
min psáchnis na vris to Theó.
Min psáchnis gia efthínes
ke mi kitás, prochóra bros
tha válo tis sirínes.
Mésa ta kefália,
térma aftá ta chália.
Tha `rthune ómorfes stigmés,
tha `rthune sigkinísis,
an thélis na ise máchimos,
skiftós na perpatísis.
|
