Δε σου κάνει αυτή, δεν είν’ αρκετή,
μα δε βλέπεις, είναι τόσο βαρετή,
τι της βρίσκεις, τι, πες μου το γιατί
δεν τηνε χωρίζεις, μα τι της βρίσκεις, τι.
Δίνω όσο κι όσο, για να τη σκοτώσω,
ή για να τη διώξω, πλάι σου να ‘ρθω,
τη ζωή μου δίνω ταίρι σου να γίνω
πες μου “την αφήνω’’ κι ό,τι θες, εγώ.
Κάνω υπομονή, δε βλέπω τη στιγμή
που θα καταλάβεις πως δε σου κάνει αυτή,
πότε θα το δεις πως πρέπει πια να βρεις
κάποια σαν κι εμένα, μα πότε θα το δεις.
Δίνω όσο κι όσο, για να τη σκοτώσω,
ή για να τη διώξω, πλάι σου να `ρθω,
τη ζωή μου δίνω ταίρι σου να γίνω
πες μου “την αφήνω’’ κι ό,τι θες, εγώ.
Δίνω όσο κι όσο.
|
De su káni aftí, den in’ arketí,
ma de vlépis, ine tóso varetí,
ti tis vrískis, ti, pes mu to giatí
den tine chorízis, ma ti tis vrískis, ti.
Díno óso ki óso, gia na ti skotóso,
í gia na ti diókso, plái su na ‘rtho,
ti zoí mu díno teri su na gino
pes mu “tin afíno’’ ki ó,ti thes, egó.
Káno ipomoní, de vlépo ti stigmí
pu tha katalávis pos de su káni aftí,
póte tha to dis pos prépi pia na vris
kápia san ki eména, ma póte tha to dis.
Díno óso ki óso, gia na ti skotóso,
í gia na ti diókso, plái su na `rtho,
ti zoí mu díno teri su na gino
pes mu “tin afíno’’ ki ó,ti thes, egó.
Díno óso ki óso.
|