|
Δρόμος μακρύς
με κλειστά φώτα πορείας
σε τροχιά ευθανασίας
για όσα πρόλαβες να πεις
Μάτια βαριά
μαύροι κύκλοι κι αϋπνία
και να παίζουν στα ηχεία
διαπασών τα λαϊκά
Το παράπονο με παίρνει
που η αγάπη παρασέρνει
κατευθείαν με πηγαίνει
στην αυτοκαταστροφή
Το παράπονο με παίρνει
που η αγάπη παρασέρνει
και για ό,τι μου συμβαίνει
δεν υπάρχει επιστροφή
Τρεις το πρωί
έξω πίσσα κι υγρασία
σκοτεινή φωτογραφία
μοιάζει όλη μου η ζωή
Λόγια πικρά
μ’ έχουν κάνει πια τις νύχτες
να περνώ απ’ τις νταλίκες
κι απ’το θάνατο μπροστά
Το παράπονο με παίρνει
που η αγάπη παρασέρνει
κατευθείαν με πηγαίνει
στην αυτοκαταστροφή
Το παράπονο με παίρνει
που η αγάπη παρασέρνει
και για ό,τι μου συμβαίνει
δεν υπάρχει επιστροφή
|
Drómos makrís
me klistá fóta porias
se trochiá efthanasías
gia ósa prólaves na pis
Mátia variá
mavri kíkli ki aipnía
ke na pezun sta ichia
diapasón ta laiká
To parápono me perni
pu i agápi parasérni
katefthian me pigeni
stin aftokatastrofí
To parápono me perni
pu i agápi parasérni
ke gia ó,ti mu simveni
den ipárchi epistrofí
Tris to pri
ékso píssa ki igrasía
skotiní fotografía
miázi óli mu i zoí
Lógia pikrá
m’ échun káni pia tis níchtes
na pernó ap’ tis ntalíkes
ki ap’to thánato brostá
To parápono me perni
pu i agápi parasérni
katefthian me pigeni
stin aftokatastrofí
To parápono me perni
pu i agápi parasérni
ke gia ó,ti mu simveni
den ipárchi epistrofí
|
