Έκανα σχεδόν τα πάντα για να είσαι εδώ
μείωνα τον εαυτό μου δίχως να σκεφτώ
πως εσύ είχες στο μυαλό σου πάντα την φυγή
και κατέληξες να γίνεις ανοιχτή πληγή
Μη ζητάς να ξαναρθείς Δε γίνεται
και μη λες πως μ’ αγαπάς δε γίνεται
να γυρίζεις ξαφνικά Δε γίνεται
όταν νιώθεις μοναξιά
Μα η δική μου η καρδιά ευθύνεται
που έχει μάθει πάντα να σου δίνεται
κι όταν φεύγεις μακριά διαλύεται
και Δεν γίνεται καλά
Με τα ψέματα δεν βγαίνει άλλο η ζωή
και ούτε αντέχει άλλο πόνο η καρδιά αυτή
που σε αγάπησε με πάθος δίχως λογική
κι έχασε κάθε ελπίδα κάθε αντοχή
|
Έkana schedón ta pánta gia na ise edó
miona ton eaftó mu díchos na skeftó
pos esí iches sto mialó su pánta tin figí
ke katélikses na ginis anichtí pligí
Mi zitás na ksanarthis De ginete
ke mi les pos m’ agapás de ginete
na girízis ksafniká De ginete
ótan nióthis monaksiá
Ma i dikí mu i kardiá efthínete
pu échi máthi pánta na su dínete
ki ótan fevgis makriá dialíete
ke Den ginete kalá
Me ta psémata den vgeni állo i zoí
ke ute antéchi állo póno i kardiá aftí
pu se agápise me páthos díchos logikí
ki échase káthe elpída káthe antochí
|