Αγάπησα και πόνεσα μα ετούτη τη φορά
Αυτό που ζω μαζί σου εγώ δε το `ζησα ξανά
Πάλευα μες τα κύματα και έψαχνα στεριά
Μέχρι που ήρθες δίπλα μου και μου `δωσες φτερά
Να φτάσω πιο ψηλά.
Δυνατά θα στο φωνάξω, δυνατά θα σου το πω
Είσαι όλη η ζωή μου, είσαι τ’ άλλο μου μισό
Κι αν μια μέρα εγώ σε χάσω να το ξέρεις θα χαθώ
Γιατί είσαι ό,τι έχω, γιατί είσαι ό,τι αγαπώ.
Ο παράδεισος κι η κόλαση μαζί,
Η ανάσταση κι ο θάνατος μου εσύ.
Αγάπησα και λύγισα μα τώρα νιώθω αλλιώς
Κοντά σου ονειρεύομαι και γίνομαι θεός,
Κλεινόμουν μες τα πρέπει μου τα όχι και τα μη
Μέχρι που ήρθες δίπλα μου και έγινες γιορτή
Σε κάθε μου στιγμή.
|
Agápisa ke pónesa ma etuti ti forá
Aftó pu zo mazí su egó de to `zisa ksaná
Páleva mes ta kímata ke épsachna steriá
Méchri pu írthes dípla mu ke mu `doses fterá
Na ftáso pio psilá.
Dinatá tha sto fonákso, dinatá tha su to po
Ise óli i zoí mu, ise t’ állo mu misó
Ki an mia méra egó se cháso na to kséris tha chathó
Giatí ise ó,ti écho, giatí ise ó,ti agapó.
O parádisos ki i kólasi mazí,
I anástasi ki o thánatos mu esí.
Agápisa ke lígisa ma tóra niótho alliós
Kontá su onirevome ke ginome theós,
Klinómun mes ta prépi mu ta óchi ke ta mi
Méchri pu írthes dípla mu ke égines giortí
Se káthe mu stigmí.
|