Δυο αδέρφια αγαπημένα
δυο καλά, καλά παιδιά
παιδιά από σπίτι
με καλή δουλειά
χτυπιούνται δέρνονται
σαν τα σκυλιά
Ανάθεμα την ώρα
την ώρα την κακιά
που εφάνη εκείνη η πλούσια
η πλούσια η ξωτικιά
Θλιμμένη αγάπη και πικρή
πικρή πικρή ματιά
Με τα μάγια ξελογιάζει
το μικρό, μικρό μου αδερφό
τι να, που κόβει το ψωμί στα δυο
το αίμα ανάβει, γίνεται θολό
|
Dio adérfia agapiména
dio kalá, kalá pediá
pediá apó spíti
me kalí duliá
chtipiunte dérnonte
san ta skiliá
Anáthema tin óra
tin óra tin kakiá
pu efáni ekini i plusia
i plusia i ksotikiá
Thlimméni agápi ke pikrí
pikrí pikrí matiá
Me ta mágia kselogiázi
to mikró, mikró mu aderfó
ti na, pu kóvi to psomí sta dio
to ema anávi, ginete tholó
|