Δεν είσαι η Μαρινέλλα στο Ηρώδειο
ο κόσμος σου να σε χειροκροτά
να φτάνεις το τραγούδι σου στο τέλος του
και να σε λέω θεά
Δεν είμ’ ο Μητροπάνος στην Ιερά Οδό
λουλούδια να πετάς με το κιλό
στα χέρια να χορεύω το ζεϊμπέκικο
και να με λες Θεό
Αφού είμαστε δυο άνθρωποι μικροί
χωρίς τα στέμματά μας
ας έρθουνε λιγάκι πιο κοντά
τα στόματά μας
Δεν έχεις και τη φωνή της Εντίθ Πιαφ
δεν είσαι η Τζολί μα δεν είμαι κι ο Μπραντ
δεν έχει στρώσει κόκκινο χαλί
μπροστά μας η ζωή
Δε θα’μαι ο πρώτος Έλληνας στο διάστημα
κι εσύ η πρώτη μις πρωθυπουργός
κι αν ήρωες αγάπη μου δε γίναμε
δε γίναμε ευτυχώς
|
Den ise i Marinélla sto Iródio
o kósmos su na se chirokrotá
na ftánis to tragudi su sto télos tu
ke na se léo theá
Den im’ o Mitropános stin Ierá Odó
luludia na petás me to kiló
sta chéria na chorevo to zeibékiko
ke na me les Theó
Afu imaste dio ánthropi mikri
chorís ta stémmatá mas
as érthune ligáki pio kontá
ta stómatá mas
Den échis ke ti foní tis Entíth Piaf
den ise i Tzolí ma den ime ki o Brant
den échi strósi kókkino chalí
brostá mas i zoí
De tha’me o prótos Έllinas sto diástima
ki esí i próti mis prothipurgós
ki an íroes agápi mu de giname
de giname eftichós
|