Ήρθες ξαφνικά σαν αέρας που ήρθε να με πάρει
όνειρα μισά που δεν περίμενα να δω
μες στον ουρανό περπατούσες δίπλα στο φεγγάρι
μες στον ουρανό κάθε βράδυ σε ζητώ
Έχει σύννεφα απόψε δεν μπορώ τα μάτια σου να δω
τη ζωή μου έλα και κόψε δυστυχώς ακόμα σ’ αγαπώ
Έχω πει σ’ όλο τον κόσμο ότι δε σε θέλω άλλο πια
κι όσο θέατρο κι αν παίζω δυστυχώς σε σκέφτομαι ξανά
Χρόνια τριγυρνώ περιφέρομαι μες στη ζωή σου
δε σε συγχωρώ που μ’ αφήνεις στα σκαλιά
χρόνια προσπαθώ φυλακή να βάλω το φιλί σου
κι όλο ξεγλιστρά η γλυκιά σου αγκαλιά
Έχει σύννεφα απόψε δεν μπορώ τα μάτια σου να δω
τη ζωή μου έλα και κόψε δυστυχώς ακόμα σ’ αγαπώ
Έχω πει σ’ όλο τον κόσμο ότι δε σε θέλω άλλο πια
κι όσο θέατρο κι αν παίζω δυστυχώς σε σκέφτομαι ξανά
|
Ήrthes ksafniká san aéras pu írthe na me pári
ónira misá pu den perímena na do
mes ston uranó perpatuses dípla sto fengári
mes ston uranó káthe vrádi se zitó
Έchi sínnefa apópse den boró ta mátia su na do
ti zoí mu éla ke kópse distichós akóma s’ agapó
Έcho pi s’ ólo ton kósmo óti de se thélo állo pia
ki óso théatro ki an pezo distichós se skéftome ksaná
Chrónia trigirnó periférome mes sti zoí su
de se sigchoró pu m’ afínis sta skaliá
chrónia prospathó filakí na válo to filí su
ki ólo kseglistrá i glikiá su agkaliá
Έchi sínnefa apópse den boró ta mátia su na do
ti zoí mu éla ke kópse distichós akóma s’ agapó
Έcho pi s’ ólo ton kósmo óti de se thélo állo pia
ki óso théatro ki an pezo distichós se skéftome ksaná
|