|
Η ψυχή μου μια πληγή ανοικτή
η καρδιά λουλούδι σ’ άγονη γη που δεν άνθισε
Μπαίνει μες στα δυο μου μάτια η ζωή
και κυλά σαν δάκρυ στο πρόσωπό μου που ράγισε
Πόνος δίχως τέρμα…
Αν είχα μόνο μια ευχή θα ευχόμουν να σβηστεί
απ’ το μυαλό μου το παρελθόν
Ό,τι με πόνεσε πολύ για πάντα να χαθεί
να μη στοιχειώνει πια το παρόν
Δώσ’ μου το χέρι σου να κρατηθώ
δώσ’ μου λόγο να σωθώ
Το κορμί μου πλοίο μες στη βροχή
που σαλπάρισε για κάποια ακτή μα ναυάγησε
Κι ήρθες τότε να με σώσεις εσύ
κι η καρδιά μου να χτυπά λίγο λίγο ξανάρχισε
Μέρα με τη μέρα…
Αν είχα μόνο μια ευχή θα ευχόμουν να σβηστεί
απ’ το μυαλό μου το παρελθόν
Ό,τι με πόνεσε πολύ για πάντα να χαθεί
να μη στοιχειώνει πια το παρόν
Δώσ’ μου το χέρι σου να κρατηθώ
δώσ’ μου λόγο να σωθώ
|
I psichí mu mia pligí aniktí
i kardiá luludi s’ ágoni gi pu den ánthise
Beni mes sta dio mu mátia i zoí
ke kilá san dákri sto prósopó mu pu rágise
Pónos díchos térma…
An icha móno mia efchí tha efchómun na svisti
ap’ to mialó mu to parelthón
Ό,ti me pónese polí gia pánta na chathi
na mi stichióni pia to parón
Dós’ mu to chéri su na kratithó
dós’ mu lógo na sothó
To kormí mu plio mes sti vrochí
pu salpárise gia kápia aktí ma nafágise
Ki írthes tóte na me sósis esí
ki i kardiá mu na chtipá lígo lígo ksanárchise
Méra me ti méra…
An icha móno mia efchí tha efchómun na svisti
ap’ to mialó mu to parelthón
Ό,ti me pónese polí gia pánta na chathi
na mi stichióni pia to parón
Dós’ mu to chéri su na kratithó
dós’ mu lógo na sothó
|
