Στο κάθε βήµα που πατάς,
Γυαλίζει το µαχαίρι.
Η ώρα της λαβωµατιάς
Με της καρδιάς το χέρι.
Δώσ’ µου το θάνατο,
Που εσύ τον λες αγάπη
Κι όποια άλλη λέξη κι αν υπάρχει.
Κανείς δεν πνίγηκε,
Σ’ ενός φιλιού το δάκρυ,
Μα να που πνίγοµαι εγώ.
Αυτά τα χέρια τα κλειστά,
Που αρνιούνται τώρα εµένα.
Να το θυµάσαι µια βραδιά,
Σου τα ‘χα φιληµένα.
Δώσ’ µου το θάνατο,
Που εσύ τον λες αγάπη
Κι όποια άλλη λέξη κι αν υπάρχει.
Κανείς δεν πνίγηκε,
Σ’ ενός φιλιού το δάκρυ,
Μα να που πνίγοµαι εγώ.
|
Sto káthe víµa pu patás,
Gialízi to µacheri.
I óra tis lavoµatiás
Me tis kardiás to chéri.
Dós’ µu to thánato,
Pu esí ton les agápi
Ki ópia álli léksi ki an ipárchi.
Kanis den pnígike,
S’ enós filiu to dákri,
Ma na pu pnígoµe egó.
Aftá ta chéria ta klistá,
Pu arniunte tóra eµéna.
Na to thiµáse µia vradiá,
Su ta ‘cha filiµéna.
Dós’ µu to thánato,
Pu esí ton les agápi
Ki ópia álli léksi ki an ipárchi.
Kanis den pnígike,
S’ enós filiu to dákri,
Ma na pu pnígoµe egó.
|