Δώστε μου μία συμβουλή
πώς πρέπει να βαδίσω,
η προδομένη καρδιά
ακόμα να τον αγαπά,
ή πρέπει μέσα απ’ την ψυχή
για πάντα να τον σβήσω.
Αδέρφια, φίλοι και γνωστοί,
δώστε μου μία συμβουλή.
Δώστε μου μία συμβουλή,
πέστε μου τι να κάνω,
θέλω να φύγω, να σωθώ,
μα μόλις φεύγω τον ζητώ,
τον πόνο που `χω στην καρδιά
πέστε μου πως να γειάνω.
Αδέρφια, φίλοι και γνωστοί,
δώστε μου μία συμβουλή.
Δώστε μου μία συμβουλή,
θόλωσε το μυαλό μου,
βλέπω πως πάω να γκρεμιστώ
μα δεν μπορώ να χωριστώ
κι ας τυραννιέμαι κι ας πονώ,
κι ας ζω με τον καημό μου.
Αδέρφια, φίλοι και γνωστοί,
δώστε μου μία συμβουλή.
|
Dóste mu mía simvulí
pós prépi na vadíso,
i prodoméni kardiá
akóma na ton agapá,
í prépi mésa ap’ tin psichí
gia pánta na ton svíso.
Adérfia, fíli ke gnosti,
dóste mu mía simvulí.
Dóste mu mía simvulí,
péste mu ti na káno,
thélo na fígo, na sothó,
ma mólis fevgo ton zitó,
ton póno pu `cho stin kardiá
péste mu pos na giáno.
Adérfia, fíli ke gnosti,
dóste mu mía simvulí.
Dóste mu mía simvulí,
thólose to mialó mu,
vlépo pos páo na gkremistó
ma den boró na choristó
ki as tiranniéme ki as ponó,
ki as zo me ton kaimó mu.
Adérfia, fíli ke gnosti,
dóste mu mía simvulí.
|