|
Έβαζα Χ αδιαφορούσα
για ό,τι ωραίο είχε συμβεί
στην περασμένη μου ζωή
που κοινωνούσα
Έβαζα Χ με πολεμούσα
για ό,τι είχα ερωτευτεί
και τώρα μου’χει μαζευτεί
σαν άγριος άνεμος στ’ αυτί
όπου κοιτούσα έβαζα Χ
Πέρασαν χρόνια,
πέρασαν μήνες, εποχές
να νιώσεις ήθελα ενοχές
κι εγώ συμπόνοια
μες στα σεντόνια
να περιμένω το πρωί
σαν ένα πλάσμα που αγνοεί
πως να νικήσει τη ζωή
με λάθος πιόνια
Έβαζα Χ σ’όλα τα τζάμια
για το δικό μας χωρισμό
στης νύχτας το βομβαρδισμό
κι ήπια ποτάμια τον πειρασμό
μες στα πλοκάμια
που βάζει κάθε εγωισμός
και στάχτη γίνεται ο δεσμός
αχ, δεν υπάρχει γυρισμός
ούτε λιμάνια, κατακλυσμός
Πέρασαν χρόνια,
πέρασαν μήνες, εποχές
να νιώσεις ήθελα ενοχές
κι εγώ συμπόνοια
μες στα σεντόνια
Στη ραγισμένη σου αγκαλιά
καρδιά μου αιχμάλωτη παλιά
είναι η φωτιά σου μια σταλιά
για τόσα χρόνια
Πέρασαν χρόνια
πέρασαν μήνες και βουνά
με κάτι μήπως και ξανά
Μα ούτε υπόνοια
μες στα σεντόνια
δεν περιμένω άλλο πρωί
σαν ένα πλάσμα που αγνοεί
πως η δικιά του η ζωή
δεν είναι αιώνια
Έβαλα Χ
|
Έvaza Ch adiaforusa
gia ó,ti oreo iche simvi
stin perasméni mu zoí
pu kinonusa
Έvaza Ch me polemusa
gia ó,ti icha erotefti
ke tóra mu’chi mazefti
san ágrios ánemos st’ aftí
ópu kitusa évaza Ch
Pérasan chrónia,
pérasan mínes, epochés
na niósis íthela enochés
ki egó sibónia
mes sta sentónia
na periméno to pri
san éna plásma pu agnoi
pos na nikísi ti zoí
me láthos piónia
Έvaza Ch s’óla ta tzámia
gia to dikó mas chorismó
stis níchtas to vomvardismó
ki ípia potámia ton pirasmó
mes sta plokámia
pu vázi káthe egismós
ke stáchti ginete o desmós
ach, den ipárchi girismós
ute limánia, kataklismós
Pérasan chrónia,
pérasan mínes, epochés
na niósis íthela enochés
ki egó sibónia
mes sta sentónia
Sti ragisméni su agkaliá
kardiá mu echmáloti paliá
ine i fotiá su mia staliá
gia tósa chrónia
Pérasan chrónia
pérasan mínes ke vuná
me káti mípos ke ksaná
Ma ute ipónia
mes sta sentónia
den periméno állo pri
san éna plásma pu agnoi
pos i dikiá tu i zoí
den ine eónia
Έvala Ch
|
