|
Και παλεύω από κάπου να πιαστώ
και να μάθω μακριά σου πια να ζω
σε μια κούτα στο τραπέζι
σε συρτάρια μας παλιά
κουρασμένα τα όνειρα μου και βαριά
Σου φωνάζω έλα πίσω δεν μπορώ
να μου λείπεις να σε ψάχνω να πονώ
πρέπει να’ ρθεις δεν αντέχω
σου το λέω θα πνίγω
μες στα κύματα που μ’ άφησες να ζω.
Δεν μπορώ
τόσους μήνες σ’ ολα χώρια
Δεν μπορώ
Πέφτω σκίζω τα σεντόνια
Ένα μόνο μήνυμα σου σου ζητώ από καιρό
Δεν μπορώ
τόσους μήνες σ’όλα χώρια
Δεν μπορώ
Πέφτω σκίζω τα σεντόνια
Ένα μόνο μήνυμα σου σου ζητώ από καιρό
Μήπως βρω τη δύναμη μου και σου πω
Πως μπορώ.
Πάλι ξύπνησα και θέλω να σε δω
Μου’χει λείψει η αγκαλιά σου κι όλο αυτό
Το χαμόγελο το γέλιο και το ψέμα σου αυτό
Που χρωματίζε τον γκρίζο μου ουρανό
Μα το ξέρω κάποια μέρα θα σε δω
Θα παλεύω θα κρατιέμαι μην στο πω
Πως οι μέρες που δεν μου’πες
Ούτε ένα σ’ αγαπώ
Ήταν χρόνια πεταμένα στο κενό.
|
Ke palevo apó kápu na piastó
ke na mátho makriá su pia na zo
se mia kuta sto trapézi
se sirtária mas paliá
kurasména ta ónira mu ke variá
Su fonázo éla píso den boró
na mu lipis na se psáchno na ponó
prépi na’ rthis den antécho
su to léo tha pnígo
mes sta kímata pu m’ áfises na zo.
Den boró
tósus mínes s’ ola chória
Den boró
Péfto skízo ta sentónia
Έna móno mínima su su zitó apó keró
Den boró
tósus mínes s’óla chória
Den boró
Péfto skízo ta sentónia
Έna móno mínima su su zitó apó keró
Mípos vro ti dínami mu ke su po
Pos boró.
Páli ksípnisa ke thélo na se do
Mu’chi lipsi i agkaliá su ki ólo aftó
To chamógelo to gélio ke to pséma su aftó
Pu chromatíze ton gkrízo mu uranó
Ma to kséro kápia méra tha se do
Tha palevo tha kratiéme min sto po
Pos i méres pu den mu’pes
Oíte éna s’ agapó
Ήtan chrónia petaména sto kenó.
|
