Εδώ δεν προσκυνήσανε
θολό νερό δεν ήπιαν
μονάχα πίνουν αγιασμό
στη χούφτα τ’ Άγιου Γιώργη
δυόσμο στην άκρια των χειλιών.
Καβαλικεύουν τ’ άλογα
σημάδι βάνουν τ’ άστρα
μπροστάρη βάνουν την καρδιά
ν’ αναστενάξει ο Χάρος
φλόγα που καίει τον ουρανό.
Πλεούμεν’ αρματώσανε
φαριά μεσοπελάγου
εζέψανε τα κύματα
να σύρουνε το Χάρο
για το χορό της λευτεριάς.
Δικό μας είναι τ’ όνειρο
δικό μας και το θάμα
μ’ ιδρώτα κι αίμα χτίζουνε
φωτιά το καταλύουνε
άιντε και πάλι απ’ την αρχή.
|
Edó den proskinísane
tholó neró den ípian
monácha pínun agiasmó
sti chufta t’ Άgiu Giórgi
diósmo stin ákria ton chilión.
Kavalikevun t’ áloga
simádi vánun t’ ástra
brostári vánun tin kardiá
n’ anastenáksi o Cháros
flóga pu kei ton uranó.
Pleumen’ armatósane
fariá mesopelágu
ezépsane ta kímata
na sírune to Cháro
gia to choró tis lefteriás.
Dikó mas ine t’ óniro
dikó mas ke to tháma
m’ idróta ki ema chtízune
fotiá to katalíune
áinte ke páli ap’ tin archí.
|