Δευτέρα βράδυ, βαθύ σκοτάδι
και το φοβάμαι το ρημάδι
Ούτε οι εχθροί μου, ούτε κι οι φίλοι
Αυτή η ησυχία θα με στείλει
Να γίνω λιώμα, να σε ξεχάσω
λες και έχω τίποτα να χάσω
Να γίνω αέρας, να δραπετεύω
Κάθε Δευτέρα το δουλεύω
Φεύγω απ’ το σώμα μου
να βγώ απ’ τον χειμώνα μου
Εδώ διεύθυνση δεν έχει
εδώ που μένω πάντα βρέχει
Φεύγω απ’ το σπίτι μου
να βγώ απ’ το δίχτυ μου
Μα δείκτη σκέψεις σου λες κι έχει
και με γυρνάει εδώ που βρέχει
Δευτέρα βράδυ, Δευτέρα μαύρη
κι η μοναξιά μου ένα καράβι
Έλα και διώξ’ το, να πάει στείλ’ το
μη βρώ βενζίνη κι ένα σπίρτο
Όλα για όλα, όλα καμένα
αφού δε ζω χωρίς εσένα
Να γίνω φλόγα, να ξεμπερδεύω
Κάθε Δευτέρα το παλεύω
Φεύγω απ’ το σώμα μου
να βγώ απ’ τον χειμώνα μου
Εδώ διεύθυνση δεν έχει
εδώ που μένω πάντα βρέχει
Φεύγω απ’ το σπίτι μου
να βγώ απ’ το δίχτυ μου
Μα δείκτη σκέψεις σου λες κι έχει
και με γυρνάει εδώ που βρέχει
|
Deftéra vrádi, vathí skotádi
ke to fováme to rimádi
Oíte i echthri mu, ute ki i fíli
Aftí i isichía tha me stili
Na gino lióma, na se ksecháso
les ke écho típota na cháso
Na gino aéras, na drapetevo
Káthe Deftéra to dulevo
Fevgo ap’ to sóma mu
na vgó ap’ ton chimóna mu
Edó diefthinsi den échi
edó pu méno pánta vréchi
Fevgo ap’ to spíti mu
na vgó ap’ to díchti mu
Ma dikti sképsis su les ki échi
ke me girnái edó pu vréchi
Deftéra vrádi, Deftéra mavri
ki i monaksiá mu éna karávi
Έla ke dióks’ to, na pái stil’ to
mi vró venzíni ki éna spírto
Όla gia óla, óla kaména
afu de zo chorís eséna
Na gino flóga, na kseberdevo
Káthe Deftéra to palevo
Fevgo ap’ to sóma mu
na vgó ap’ ton chimóna mu
Edó diefthinsi den échi
edó pu méno pánta vréchi
Fevgo ap’ to spíti mu
na vgó ap’ to díchti mu
Ma dikti sképsis su les ki échi
ke me girnái edó pu vréchi
|