Όλοι χωρούν σ’ αυτή τη γη
το ‘παν σπουδαίοι και σοφοί
για τη γενιά μας
δεν ξέραν όμως τα καρφιά
πόσο πικρά είναι και βαθιά
μες την καρδιά μας
Μ’ απάτη και με μπαμπεσιά
μας δώσανε στη μοιρασιά
μονάχα πόνους
κλωτσιές χαστούκια και φωνές
έγιν’ ο κόσμος καφενές
για δολοφόνους
Όλοι χωρούν σ’ αυτή τη γη
μόνο που αλλάζει η πληγή
του καθενός μας
χρόνια στην ίδια τη γωνιά
κι απ’ άδικο στην απονιά
το μερτικό μας
|
Όli chorun s’ aftí ti gi
to ‘pan spudei ke sofi
gia ti geniá mas
den kséran ómos ta karfiá
póso pikrá ine ke vathiá
mes tin kardiá mas
M’ apáti ke me babesiá
mas dósane sti mirasiá
monácha pónus
klotsiés chastukia ke fonés
égin’ o kósmos kafenés
gia dolofónus
Όli chorun s’ aftí ti gi
móno pu allázi i pligí
tu kathenós mas
chrónia stin ídia ti goniá
ki ap’ ádiko stin aponiá
to mertikó mas
|