Εγώ είμαι εδώ σε ένα λάθος που μισώ
δεν πρέπει κι όμως σ’ αγαπώ μα είμαι εδώ
για σένα για ότι χρειαστείς
κι αν έφυγες δε θα χαθείς δε θα χαθώ
αφού ότι ζήσαμε μαζί δρόμος χωρίς επιστροφή
Μα εγώ είμαι εδώ εκεί που μ’ οδηγεί η καρδιά
παράμερα και σκοτεινά σ’ένα κενό
το ξέρω γίνανε πολλά μα η αγάπη προσπερνά και το ξεχνώ
αφού ότι ζήσαμε μαζί δρόμος χωρίς επιστροφή
και είμαι εδώ
Πόσο μου λείπεις κι αυτό το τείχος της σιωπής δεν πέφτει πια
το πρόσωπό μου δε το γνωρίζω έχει αλλάξει τραγικά
πόσο μου λείπεις σώσε ένα σώμα που δε νιώθει τίποτα
κι η μοναξιά μου έρχεται και με πολεμά αλύπητα
Κι είναι τα βράδια νεκρά και άδεια
πόσο μου λείπεις και πονάω και δακρύζω και ξεσπάω
μα είμαι εδώ, ακόμα εδώ μα είμαι εδώ, ακόμα εδώ
ακόμα εδώ
Εγώ είμαι εδώ μα τη δική σου μυρωδιά
να νιώθω πάνω μου ξανά σ’ότι φορώ
σαν να μην έφυγες ποτέ φτιάχνω ακόμα ένα καφέ
και ξενυχτώ μετρώ τα λάθη τα σωστά
όρκους και λόγια σου πολλά
Πόσο μου λείπεις κι αυτό το τείχος της σιωπής δεν πέφτει πια
το πρόσωπό μου δε το γνωρίζω έχει αλλάξει τραγικά
πόσο μου λείπεις σώσε ένα σώμα που δε νιώθει τίποτα
κι η μοναξιά μου έρχεται και με πολεμά αλύπητα
Κι είναι τα βράδια νεκρά και άδεια
πόσο μου λείπεις και πονάω και δακρύζω και ξεσπάω
μα είμαι εδώ, ακόμα εδώ μα είμαι εδώ, ακόμα εδώ
ακόμα εδώ
|
Egó ime edó se éna láthos pu misó
den prépi ki ómos s’ agapó ma ime edó
gia séna gia óti chriastis
ki an éfiges de tha chathis de tha chathó
afu óti zísame mazí drómos chorís epistrofí
Ma egó ime edó eki pu m’ odigi i kardiá
parámera ke skotiná s’éna kenó
to kséro ginane pollá ma i agápi prosperná ke to ksechnó
afu óti zísame mazí drómos chorís epistrofí
ke ime edó
Póso mu lipis ki aftó to tichos tis siopís den péfti pia
to prósopó mu de to gnorízo échi alláksi tragiká
póso mu lipis sóse éna sóma pu de nióthi típota
ki i monaksiá mu érchete ke me polemá alípita
Ki ine ta vrádia nekrá ke ádia
póso mu lipis ke ponáo ke dakrízo ke ksespáo
ma ime edó, akóma edó ma ime edó, akóma edó
akóma edó
Egó ime edó ma ti dikí su mirodiá
na niótho páno mu ksaná s’óti foró
san na min éfiges poté ftiáchno akóma éna kafé
ke ksenichtó metró ta láthi ta sostá
órkus ke lógia su pollá
Póso mu lipis ki aftó to tichos tis siopís den péfti pia
to prósopó mu de to gnorízo échi alláksi tragiká
póso mu lipis sóse éna sóma pu de nióthi típota
ki i monaksiá mu érchete ke me polemá alípita
Ki ine ta vrádia nekrá ke ádia
póso mu lipis ke ponáo ke dakrízo ke ksespáo
ma ime edó, akóma edó ma ime edó, akóma edó
akóma edó
|