Είδα σ’ όνειρο βαθύ
πως ήμουνα μικρό παιδί
έτρεξα στην αγκαλιά σου
μα εσύ δεν ήσουν πια εκεί
Ήσουν όλα όσα μισούσα
μα αυτά είναι πλέον παρελθόν
γιατί αυτό που τώρα είμαι
σε σένα το χρωστώ…
Γιατί εγώ είμαι εσύ
όταν κοιτάζω στον καθρέφτη
κι αυτό που κρύβει η σιωπή
στου εγωισμού τα βάθη
πvς εγώ είμαι εσύ
Εγώ είμαι εσύ…
|
Ida s’ óniro vathí
pos ímuna mikró pedí
étreksa stin agkaliá su
ma esí den ísun pia eki
Ήsun óla ósa misusa
ma aftá ine pléon parelthón
giatí aftó pu tóra ime
se séna to chrostó…
Giatí egó ime esí
ótan kitázo ston kathréfti
ki aftó pu krívi i siopí
stu egismu ta váthi
pvs egó ime esí
Egó ime esí…
|