Όχι σ’ εμένα που ζω για σένα
κρύα κι αδιάφορα φιλιά,
εγώ είμαι εκείνη που όταν σ’ αφήνει
μένεις με άδεια αγκαλιά,
όχι σ’ εμένα που ζω για σένα.
Εγώ είμαι η Λένα που καίγεται για σένα
γι’ αυτό να μ’ αγαπάς,
εγώ είμαι η Λένα και σε χρυσή καδένα
θέλω να με φοράς.
Όχι σ’ εμένα φευγάτο βλέμμα
κι αφηρημένη αγκαλιά,
εγώ είμαι εκείνη που ό,τι γίνει
θες να στο σβήσει με φιλιά,
όχι σ’ εμένα φευγάτο βλέμμα.
Εγώ είμαι η Λένα που καίγεται για σένα
γι’ αυτό να μ’ αγαπάς,
εγώ είμαι η Λένα και σε χρυσή καδένα
θέλω να με φοράς.
|
Όchi s’ eména pu zo gia séna
kría ki adiáfora filiá,
egó ime ekini pu ótan s’ afíni
ménis me ádia agkaliá,
óchi s’ eména pu zo gia séna.
Egó ime i Léna pu kegete gia séna
gi’ aftó na m’ agapás,
egó ime i Léna ke se chrisí kadéna
thélo na me forás.
Όchi s’ eména fevgáto vlémma
ki afiriméni agkaliá,
egó ime ekini pu ó,ti gini
thes na sto svísi me filiá,
óchi s’ eména fevgáto vlémma.
Egó ime i Léna pu kegete gia séna
gi’ aftó na m’ agapás,
egó ime i Léna ke se chrisí kadéna
thélo na me forás.
|