|
Ατέλειωτες οι νύχτες μου,
καρφιά οι αναμνήσεις,
πάνε βραδιές που έφυγες
κι ακόμα να γυρίσεις.
Δεν πάω σπίτι μου, δεν πάω σπίτι μου,
πίνω και χάνομαι μέσ’ στο ξενύχτι μου,
δεν πάω σπίτι μου, δεν πάω σπίτι μου,
παρέα κάνε μου, πόνε, αλήτη μου,
δεν πάω σπίτι μου.
Ατέλειωτες οι νύχτες μου
και φίλοι μου οι δρόμοι,
η μοναξιά μια μαχαιριά,
σε σκέπτομαι ακόμη.
Δεν πάω σπίτι μου, δεν πάω σπίτι μου,
πίνω και χάνομαι μέσ’ στο ξενύχτι μου,
δεν πάω σπίτι μου, δεν πάω σπίτι μου,
παρέα κάνε μου, πόνε, αλήτη μου,
δεν πάω σπίτι μου.
|
Atéliotes i níchtes mu,
karfiá i anamnísis,
páne vradiés pu éfiges
ki akóma na girísis.
Den páo spíti mu, den páo spíti mu,
píno ke chánome més’ sto kseníchti mu,
den páo spíti mu, den páo spíti mu,
paréa káne mu, póne, alíti mu,
den páo spíti mu.
Atéliotes i níchtes mu
ke fíli mu i drómi,
i monaksiá mia macheriá,
se sképtome akómi.
Den páo spíti mu, den páo spíti mu,
píno ke chánome més’ sto kseníchti mu,
den páo spíti mu, den páo spíti mu,
paréa káne mu, póne, alíti mu,
den páo spíti mu.
|
