Δεν θα μου πεις εσύ ποιο είναι το σωστό κι ας κάνω λάθη
Και τις συνέπειες εγώ θα υποστώ, έτσι έχω μάθει
Εμένα ακόμα δε γεννήθηκε αυτός που θα με κρίνει
Κριτής για μένα είναι μόνο ο θεός κι όχι όλοι εκείνοι
Μα να σου πω και κάτι στο φινάλε
Κι αυτό καλά μες το μυαλό σου βάλε
Εγώ είμαι τα λάθη μου, εγώ και τα σωστά μου
Κι αν αγαπώ τα πάθη μου είναι δικαίωμα μου
Εγώ είμαι τα λάθη μου, εγώ είμαι οι πληγές μου
Κι εσύ αγάπη μιας βραδιάς απ’ τις περαστικές μου
Όλοι θρασύδειλοι και κι οι τάχα δικαστές , τι να μου πούνε
Μόνο τους πάντες και τα πάντα ξέρουν να κατηγορούνε
Μα εγώ ποτέ από μικρός δεν άκουσα κανένα
Γι’ αυτό κατάφερα και πέταξα μετά φτερά κομμένα
Μα να σου πω και κάτι στο φινάλε
Κι αυτό καλά μες το μυαλό σου βάλε
Εγώ είμαι τα λάθη μου, εγώ και τα σωστά μου
Κι αν αγαπώ τα πάθη μου είναι δικαίωμα μου
Εγώ είμαι τα λάθη μου, εγώ είμαι οι πληγές μου
Κι εσύ αγάπη μιας βραδιάς απ’ τις περαστικές μου
|
Den tha mu pis esí pio ine to sostó ki as káno láthi
Ke tis sinépies egó tha ipostó, étsi écho máthi
Eména akóma de genníthike aftós pu tha me kríni
Kritís gia ména ine móno o theós ki óchi óli ekini
Ma na su po ke káti sto finále
Ki aftó kalá mes to mialó su vále
Egó ime ta láthi mu, egó ke ta sostá mu
Ki an agapó ta páthi mu ine dikeoma mu
Egó ime ta láthi mu, egó ime i pligés mu
Ki esí agápi mias vradiás ap’ tis perastikés mu
Όli thrasídili ke ki i tácha dikastés , ti na mu pune
Móno tus pántes ke ta pánta ksérun na katigorune
Ma egó poté apó mikrós den ákusa kanéna
Gi’ aftó katáfera ke pétaksa metá fterá komména
Ma na su po ke káti sto finále
Ki aftó kalá mes to mialó su vále
Egó ime ta láthi mu, egó ke ta sostá mu
Ki an agapó ta páthi mu ine dikeoma mu
Egó ime ta láthi mu, egó ime i pligés mu
Ki esí agápi mias vradiás ap’ tis perastikés mu
|