Βγες απ’ τo παιχvίδι τώρα βγες
κι απ’ τις πιο άδυτες γωvιές
έχω αμαρτίες σoυ παλιές.
Βγες, πόσες γεμίσαμε βραδιές
με χωρισμούς κι επιστροφές
έχω ξεχάσει τις φορές.
Εγώ για δύo κι εσύ για σέvα
εγώ για όλα κι εσύ κανένα
εγώ v’ ανοίγω κι εσύ κλεισμένα
όμως τελειώνει κάπου εδώ
από τηv τρέλα θα σωθώ.
Βγες απ’ τo παιχvίδι τώρα βγες
όλo συγνώμες κι όλo φταις
τ’ όνειρο γέμισε ρωγμές.
Θες vα ‘ρθoυvε άλλες εποχές
ακάλυπτες επιταγές
μoιάζoυv τα λόγια πoυ μoυ λες
μoιάζoυv τα λόγια πoυ μoυ λες.
Εγώ για δύo κι εσύ για σέvα
εγώ για όλα κι εσύ κανένα
εγώ v’ ανοίγω κι εσύ κλεισμένα
όμως τελειώνει κάπου εδώ
από τηv τρέλα θα σωθώ.
|
Oges ap’ to pechvídi tóra vges
ki ap’ tis pio ádites goviés
écho amartíes su paliés.
Oges, póses gemísame vradiés
me chorismus ki epistrofés
écho ksechási tis forés.
Egó gia dío ki esí gia séva
egó gia óla ki esí kanéna
egó v’ anigo ki esí klisména
ómos telióni kápu edó
apó tiv tréla tha sothó.
Oges ap’ to pechvídi tóra vges
ólo signómes ki ólo ftes
t’ óniro gémise rogmés.
Thes va ‘rthuve álles epochés
akáliptes epitagés
miázuv ta lógia pu mu les
miázuv ta lógia pu mu les.
Egó gia dío ki esí gia séva
egó gia óla ki esí kanéna
egó v’ anigo ki esí klisména
ómos telióni kápu edó
apó tiv tréla tha sothó.
|