Το θέλω να σε καταλάβω
παρακαλώ μην με παρεξηγείς
κάπου μιλάμε άλλη γλώσσα
δεν φταις εσύ
κι έτσι φτιάχνουμε ένα τοίχο
εγώ από δω κι εσύ από ‘κει
Εγώ μιλάω με τραγούδια
δεν έμαθα άλλη γλώσσα ποτέ
μπερδεύομαι στη λογική σου
τραυλίζω, γίνομαι παιδί
Μη μου γυρεύεις εξηγήσεις
δεν ξέρω να σου εξηγώ
πάρε με μες στη μουσική σου
σ’ ένα τρελό χορό για δυο
Μην προσπαθήσεις να με βάλεις
σ’ ένα τετράγωνο κουτί
το σχήμα μου είναι αφηρημένο
αν μ’ αγαπάς ίσως το βρεις
Ξέρεις, πάρα πολύ το θέλω
να `μαστε όμορφα μαζί
αλλά μη με καταπιέζεις
γιατί είναι δύσκολη η ζωή
|
To thélo na se katalávo
parakaló min me pareksigis
kápu miláme álli glóssa
den ftes esí
ki étsi ftiáchnume éna ticho
egó apó do ki esí apó ‘ki
Egó miláo me tragudia
den ématha álli glóssa poté
berdevome sti logikí su
travlízo, ginome pedí
Mi mu girevis eksigísis
den kséro na su eksigó
páre me mes sti musikí su
s’ éna treló choró gia dio
Min prospathísis na me vális
s’ éna tetrágono kutí
to schíma mu ine afiriméno
an m’ agapás ísos to vris
Kséris, pára polí to thélo
na `maste ómorfa mazí
allá mi me katapiézis
giatí ine dískoli i zoí
|